De balans tussen het persoonlijke en organisatiebelang; een bijzonder dilemma!
Organisaties willen talent behouden en verwachten naast loyaliteit ook steeds meer flexibiliteit. Alles beweegt, organisaties veranderen voortdurend omdat ze gelijke tred willen houden met de kerndoelstelling; anticiperen op wat de klant vraagt en verwacht.
Elke verandering raakt ook bestaande rollen, waardoor zowel managers als medewerkers regelmatig opnieuw positie moeten bepalen op basis van wat van hen verwacht wordt. Decennia lang waren organisaties in de gelegenheid om te bepalen ‘wat goed voor jou’ was. Als we de generaties X, Y en Z bekijken dan neemt de behoefte van het individu om baas te zijn over de eigen wilsbeschikking, alleen maar toe. Bij de X generatie ontstond de behoefte aan een goede work-life balance. De Y generatie laat zich typeren als ‘eigenwijs’, ‘meer willen doen’, ‘risico mogen nemen’. De Z generatie is sterk egocentrisch ingesteld; ‘de wereld moet voor mij zorgen, maar wel op basis van mijn condities’. Past(e) de X generatie zich nog aan, de Y en naar verwachting de Z generatie laat zich sterk door het gevoel sturen. Als ze zich in een organisatie niet thuis voelen zal inkomen en de bedrijfsnaam hen een ‘worst’ zijn. We horen steeds vaker; ‘de werksfeer en mijn leidinggevende zijn belangrijker dan het bedrijf waarvoor ik werk’. Het is dan ook niet vreemd dat van het aantal academici dat een bekende Nederlandse multinational recent heeft aangenomen, 69% na één jaar al weer vertrokken is. Door bezuinigingen wordt er nauwelijks meer geïnvesteerd in ontwikkeling en de druk op resultaat, ‘zonder daar wat van te mogen vinden’, neemt alleen maar toe.
Het dilemma is dat het ultieme organisatiebelang steeds minder zal matchen met het ultieme persoonlijke belang. Hoewel het aantal organisaties dat probeert om werkomstandig-heden ‘menselijk’ te houden groeit, heeft dat zijn beperkingen. De organisatie faciliteert (bijvoorbeeld met ‘gezond leven’ programma’s), van persoonlijke ondersteuning en aandacht is steeds minder sprake. In dat kader had HRM een belangrijke taak. Vanwege bezuinigingen is het aantal HR adviseurs dusdanig gereduceerd dat zij aan deze taak niet meer toekomen.
Wij zijn van mening dat organisaties medewerkers in hun persoonlijke ontwikkeling en welbevinden zullen moeten faciliteren. De medewerkers op hun beurt zullen meer dan ooit moeten zorgen dat organisaties hen ook wil behouden. The ‘right person on the right job’, vormt een transactieproces tussen twee partijen.
De individuele medewerker zal in toenemende mate de ondernemer worden van de persoonlijke en loopbaanontwikkeling.
Het doel daarbij is:
- Creëren van een door voor hem of haar passende work-life balance,
- Het optimaliseren van de eigen weerbaarheid om te leren hoe met werkstress om te gaan,
- Het exploiteren van de talenten en leren beheersen van de persoonlijke valkuilen in die mate die bij de eigen wilsbeschikking past.
MaasOCD heeft een aantal programma’s ontwikkeld die voortkomen uit wat wij al jaren bijdragen, om het individu zelf de regie over de eigen situatie te laten nemen.